Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό παπάκι που ήταν πολύ λυπημένο γιατί νόμιζε ότι ήταν το πιο άσχημο από όλα τα αδέρφια και τις αδερφές του γιατί εκείνα δεν έπαιζαν μαζί του και πείραζαν συνέχεια.
Μια μέρα, είδε την αντανάκλασή του στο νερό και φώναξε: «Κανείς δεν με συμπαθεί. Είμαι τόσο άσχημος…».
Αποφάσισε λοιπόν να φύγει από το σπίτι του και πήγε πολύ μακριά στο δάσος.
Βαθιά στο δάσος, είδε ένα εξοχικό σπίτι στο οποίο ζούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα, η κότα της και η γάτα της. Το παπάκι έμεινε μαζί τους αρκετές μέρες αλλά δεν ήταν χαρούμενο εκεί και σύντομα αποφάσισε να φύγει ξανά.
Όταν έπεσε ο χειμώνας, το φτωχό παπάκι κόντεψε να παγώσει από το πολύ κρύο. Ένας χωρικός που το είδε το λυπήθηκε και το πήγε στο σπίτι στη γυναίκα και τα παιδιά του.
Το καημένο το παπάκι τρομοκρατήθηκε με τα παιδιά και δραπέτευσε.
Ο χειμώνας όμως πέρασε και επιτέλους έφτασε η άνοιξη!
Μια μέρα, το παπάκι είδε έναν όμορφο κύκνο να κολυμπά στη λίμνη και τον θαύμασε. Μετά όμως θυμήθηκε πώς τον κορόιδευαν όλοι και έσκυψε το κεφάλι του από ντροπή. Τότε είδε τη δική του αντανάκλαση στο νερό έμεινε έκπληκτος! Δεν ήταν πια ένα άσχημο παπάκι, αλλά ένας όμορφος νεαρός κύκνος! Τώρα, ήξερε γιατί έμοιαζε τόσο διαφορετικός από τους αδελφούς και τις αδερφές του.
«Ήταν παπάκια, αλλά εγώ ήμουν ένα μωρό κύκνος!» είπε μέσα του.
Οι δύο όμορφοι κύκνοι παντρεύτηκαν και έζησαν ευτυχισμένοι για πάντα.
Μπορείτε να κατεβάσετε το παραμύθι σε μορφή PDF από εδώ.
Ευχαριστούμε τις παρακάτω πηγές για την εικονογράφηση: